بررسی شیوه های ارائه بازخورد،در کلاسهای تحت پوشش برنامه ارزشیابی کیفی-توصیفی مدارس ابتدایی منطقه 51 آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی 90-91

چکیده هدف این پژوهش بررسی شیوه های ارائه بازخورد های توصیفی معلمان مدارس ابتدایی منطقه 51 است که برای اولین بار در ایران انجام شده است .جامعه آماری این پژوهش با توجه به هدف پژوهش محدود به منطقه 51 شهر تهران بوده است، برای نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. از 51 مدرسه ابتدایی، 51 مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و تعداد 33 نفر از معلمان این مدارس، برای اجرای پژوهش و پاسخ به پرسش ها انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از سه ابزار مصاحبه، مشاهده و تحلیل محتوا استفاده شد و این ابزار با توجه به پرسشهای پژوهش طراحی و ساخته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش، از روش های کیفی تحلیل اطلاعات استفاده شد هم چنین شاخص های آمار توصیفی مانند تهیه جدول فراوانی و درصد فراوانی استفاده شد. نتایج به دست آمده از 15 درصد از معلمان نمونه تحقیق فهم درستی از مفهوم بازخورد / تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که 1 44 درصد، فهم درستی از چیستی و چگونگی بازخورد نداشتند. / داشتند ولیکن 4 همچنین نتایج نشان داد که هیچ کدام از معلمان نمونه تحقیق از انواع کامل بازخورد ها با توجه به طبقه بندی آن ها که در الگوی ارزشیابی کیفی )توصیفی( باید از آن ها استفاده کنند، آگاه نبودند و در فرایند آموزش استفاده نمی کردند. معلمان نمونه تحقیق به انواعی از بازخورد ها از جمله: بازخورد های شفاهی کلامی، شفاهی )غیر کلامی(، کتبی، خودسنجی و همسال سنجی اشاره کردند. بازخوردهای خودسنجی و همسال سنجی در این نتایج دارای کمترین فراوانی بودند و با توجه به اهمیت بازخوردهای شناختی و فراشناختی و گروهی در الگوی ارزشیابی کیفی، آموزگاران حتی با نام آنها آشنا نبودند و هر چند در حین مشاهده دارای فراوانی بودند، ولیکن این آموزگاران بدون شناخت و آگاهی از آن ها استفاده می کردند. نتایج نشان داد که بیشترین مشکلات معلمان در ارائه بازخورد مربوط به سیستم آموزشی است که شامل: تعداد زیاد دانش آموز در هر کلاس، کمبود وقت، محتوای سنگین کتاب ها و کمبود امکانات را می توان نام برد.